hendek muharebesi ne demek?

Hendek Muharebesi (Arapça: غزوة الخندق, gazvetu'l hendek) veya Ahzab Gazvesi (Arapça: غَزْوَةُ الأَحزَاب, gazvetu'l Ahzāb")¹, Muhammed liderliğindeki Medine'de yerleşik Müslümanlarla, birleşik Arap ve Yahudi kabileleri arasında 1 Mart - 24 Mart 627 tarihinde meydana gelmiş muharebedir.

Arap ve Yahudi kabilelerinden gelen saldırıya karşılık, Yesrib'de (bugünkü Medine) Müslümanlar tarafından yapılan 20/24 günlük bir savunma savaşıydı. Birleşik güçlerin sayısının altı yüz at ve bazı develerle yaklaşık 10.000 kişi olduğu tahmin edilirken, Müslüman savunucuların sayısı 3.000 idi.

Medine'nin büyük ölçüde sayıca az olan savunucuları, çoğunlukla İslam peygamberi Muhammed tarafından yönetilen Müslümanlar, İranlı Selman'ın önerisi üzerine bir hendek kazdılar.² Bu, Medine'nin doğal tahkimatlarıyla birlikte, iki tarafı bir çıkmazda kilitleyerek konfederasyonun atlardan ve develerden oluşan süvarilerini işe yaramaz hale getirdi. Müttefikler, aynı anda birkaç saldırı yapmayı umarak, Müslüman müttefiki Medine Yahudileri Beni Kurayza'yı şehre güneyden saldırmaya ikna ettiler. Ancak Muhammed'in diplomasisi birliği rayından çıkardı ve müttefikler dağıldı. İyi organize olmuş savunucular, konfederasyon moralinin düşmesi ve kötü hava koşulları kuşatmanın fiyaskoyla sonuçlanmasına neden oldu.

Kuşatma, Müslümanların çok az zayiat vererek taktiksel olarak rakiplerini yendikleri bir "fikir savaşı" oldu. Müslümanları yenilgiye uğratma çabaları başarısız oldu ve İslam bölgede etkili oldu. Ardından Müslüman ordusu Beni Kurayza kabilesini kuşatarak onları teslim aldı.

Yenilgi Mekkelilerin ticaret ve prestijlerinin çoğunu kaybetmelerine neden oldu.³

İsim

Savaş, Müslümanların bir savunma eylemi olarak savaşa hazırlanırken kazdıkları hendek adını almıştır. Orta Farsça kandag () kelimesinin Arapçalaştırılmış halidir; "kazılmış olan" anlamına gelir).⁴ İranlı Selman, Muhammed'e şehrin çevresine bir hendek kazmasını tavsiye etti. Savaş müttefikleri için Kur'an'da el-ahzâb (), ifadesi kullanılmıştı.

Arka plan

Müslümanlar , Mekke'den göç ettikten sonra 624'te Bedir Savaşı'nda⁵ ve 625'te Uhud Savaşı'nda Mekkeli Kureyş'le savaştı.⁶ Uhud Savaşı'nda Müslümanlar ne kazanmış ne de kaybetmiş görünmelerine rağmen askeri güçleri giderek artmaktaydı. 4 Şaban'da (Ekim 625)⁷ Muhammed, Bedir'den sonra Uhud'da ikinci kez 1000 kişilik Kureyş ordusunu karşılamak için 300 adam ve 10 attan oluşan bir kuvvet topladı. Çatışma olmamasına rağmen, kıyı kabileleri Müslüman gücünden etkilendiler. Muhammed ayrıca, sınırlı bir başarı ile, Müslüman yayılmasına karşı birçok ittifakı bozmaya çalıştı. Yine de Mekkelileri engelleyemedi.⁸